Ksylitol jest to substancja lecznicza. Został odkryty w 1891 roku przez niemieckiego chemika. Początkowo nie był powszechnie stosowany. W roku 1930 istniał w formie nieoczyszczonej. Niemieccy i francuscy naukowcy jako pierwsi rozpoczęli próby produkcji Ksylitolu w postaci syropu. Przed 1970 rokiem w Europie i Azji był wykorzystywany między innymi do leczenia diabetyków, poparzonych i porażonych elektrycznie pacjentów. Brak cukru spowodowany II Wojną Światową przyczynił się do produkcji Ksylitolu w postaci krystalicznej. W 1974 roku na Południu Finlandii rozpoczęto jego produkcję na skalę masową (Fińska Sugar Company LTD). W 1875 roku pojawił się jako produkt dentystyczny zawarty w gumie do żucia. Rozpowszechnił się najpierw w Finlandii, a potem w Stanach Zjednoczonych. Jest stosowany od lat 60 XX wieku (Niemcy, Szwajcaria, Związek Radziecki, Japonia). Początkowo stosowany jako słodzik dla diabetyków i w kroplówkach dla osób z nietolerancją glukozy i insulino opornością. Potem we Włoszech i Chinach stosowany do użytku domowego. Słabo rozpowszechniony w Australii ze względu na korzystniejszą cenę brązowego cukru (trzcinowego). W roku 1963 został zatwierdzony przez amerykański urząd do spraw żywności i leków (FDA).

Ma postać białej, krystalicznej substancji, która wygląda i smakuje jak glukoza. I to są jedyne podobieństwa łączące ksylitol ze zwykłym cukrem. Jego skład chemiczny jest inny niż powszechnie dostępnych substancji słodzących takich jak: fruktoza, glukoza, sorbitol. Chemicznie jest to tzw. Alkohol polihydroksylowy (alkohol cukrowy). Jest związkiem pięciowęglowym. Stąd nazwa pentanol. W swym monokule zawiera pięć a nie sześć atomów węgla. Dzięki temu zachowuje zasadowy odczyn w organiźmie. Pozwala to na niszczenie bakterii.

Ksylitol jest otrzymywany jedynie ze źródeł naturalnych. Na przykład w Finlandii jest pozyskiwany wyłącznie z brzozy (kora drzewna). Dlatego też jest nazywany cukrem brzozowym. Można go stosować w postaci krystalicznej, drażetek, syropu, kropli, roztworu bądź też aerozolu.

Występowanie

Cukier brzozowy jest powszechnie spotykany w przyrodzie. Występuje w niewielkich ilościach. Garść malin zawiera niecały gram ksylitolu. Można go znaleźć m.in. w niektórych owocach (jagodach, malinach), grzybach, warzywach, twardym drewnie (szczególnie brzozowym) i kolbach kukurydzy. Człowiek wykorzystuje ksylitol w swoim codziennym metabolizmie. Pozyskujemy go z różnych źródeł pokarmu i produkujemy w ilości około 15 gram.

Właściwości

Ksylitol nie posiada właściwości toksycznych ani rakotwórczych. Jego wartość kaloryczna jest niższa o 40 % w porównaniu z innymi węglowodanami. Ksylitol  jest częściowo rozkładany w układzie pokarmowym, dobrze się wchłania i metabolizuje bezpośrednio w komórkach. Około 1/3 jest absorbowana przez wątrobę, a 2/3 trafia do jelit. Jest powoli przetwarzany w organiźmie, przy niskim udziale insuliny. Jest więc całkowicie bezpieczny. Stymulując niski poziom zapotrzebowania organizmu na insulinę oraz utrzymując jej poziom zapobiega procesowi przedwczesnego starzenia się tkanek i narządów wewnętrznych oraz przyczynia się do utrzymania ich sprawności. Skutki jego stosowania są przeciwne do skutków wywołanych przez sacharozę. Jest odbiciem lustrzanym zwykłego cukru.

Dawka Ksylitolu zależy od wrażliwości danego organizmu i masy ciała. Rozpoczynając jego stosowanie należy zaczynać od niewielkiej dawki (pół łyżeczki do herbaty). Stosowanie nadmiernej ilości bez stopniowego przyzwyczajenia wywołuje efekt łagodnego przeczyszczenia. Dlatego z uwagi na silne właściwości przeczyszczające nie należy go podawać dzieciom poniżej 3 roku życia lub wprowadzać stopniowo pod kontrolą (obserwacja reakcji organizmu). Osoby dorosłe mogą przyjmować około 40 gramów na dobę (ok. 10 łyżeczek). Zakres temperatur, w których może być stosowany jest szeroki (gotowanie, pieczenie, mrożenie). Szkodliwy dla psów.

Cukrzyca

W wielu krajach jest popularnym zamiennikiem cukru dla diabetyków. FDA i JEWCA, organ doradczy WHO i FAQ stwierdził, iż dla ksylitolu nie istnieje granica spożycia (ADI – dopuszczalna dzienna dawka). Oznacza to, że jest całkowicie bezpieczny, niezależnie od przyjmowanej dawki. Posiada niski indeks glikemiczny IG8. Zapewnia zmniejszony wzrost poziomu glukozy we krwi oraz reakcji insulinowej organizmu na wchłanianie glukozy (o przeszło 60% serum insuliny w krytycznym czasie 30 min.) w stosunku do glukozy czy cukru). W ten sposób diabetycy mogą kontrolować poziom glukozy, poziom lipidów i wagi ciała.

Dieta

U osób stosujących dietę ksylitol ułatwia kontrolę wagi ciała. Dzięki opóźnianiu procesu opróżniania żołądka wzmaga uczucie sytości. Pozwala to na regulowanie procesu odżywiania. Jest prawie o połowę mniej kaloryczny niż zwykły cukier. Zachowuje słodki smak. Wspomaga redukcję tkanki tłuszczowej. Może być poddawany wysokiej temperaturze. Można więc stosować go do produkcji ciasta.

Próchnica

Ksylitol ma właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne. Prowadzone przez 25 lat badania dowiodły, iż cukier ten ma najkorzystniejszy wpływ na stan uzębienia. Wykazały one, że stosowanie ksylitolu redukuje stopień psucia się zębów zarówno w grupie wysokiego ryzyka (znaczne uszkodzenie), jak i niskiego (brak próchnicy i wysoka dbałość o zęby). Badania, które zdobyły aprobatę sześciu narodowych związków dentystycznych wykazały, że wystarczy 4-12 gramów do utrzymania uzębienia w należytym stanie, do całkowitego i trwałego zabezpieczenia. Ksylitol zapobiega rozwojowi bakterii z gatunku sterptococcus mutans odpowiedzialnych za próchnicę. Lekarze zalecają płukanie jamy ustnej roztworem ksylitolu, który przywraca właściwe PH jamy ustnej, a także przyczynia się do reminalizacji szkliwa (zawarte w gumie do żucia minerały – wapń i fosfor). Doprowadza także do zasklepiania i leczenia drobnych ubytków, a w przypadku większych ubytków powoduje utwardzenie płytki próchniczej i zahamowanie rozwoju choroby. W tym celu zaleca się pozostawienie ksylitolu na noc na zębach (nawet po umyciu). Zapobiega on również chorobom przyzębia i zapaleniom dziąseł’, a co za tym idzie parodontozie. Bakterie wywołujące choroby dziąseł mają zdolność przenikania do krwi i mogą być bezpośrednią przyczyną chorób serca i zawałów.

Ksylitol jest doskonałym naturalnym zastępnikiem odświeżaczy do jamy ustnej. Ma działanie orzeźwiające.  Dzięki temu, że ma słodki smak stymuluje wydzielanie śliny zapobiegając poczuciu suchości w ustach. Suchość w ustach może być skutkiem ubocznym przyjmowania niektórych leków, być wynikiem choroby, bądź występować u osób starszych. Jest pomocny przy leczeniu zajad i opryszczki.

Ponadto badania przeprowadzone w Finlandii przez dr Ewę Soderling wykazały, iż spożywanie przez matki noworodków gumy do żucia zawierającej ksylitol (w okresie od 24 do 36 miesięcy po urodzeniu) przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia próchnicy u dzieci o 70%. Bakterie próchnicze są przenoszone z matki na dziecko podczas między innymi całowania i próbowania pokarmów (z ust do ust). Zmniejszenie ich ilości u matki ogranicza ich kolonizację u dziecka. Gromadzenie się sterptococcus mutans w jamie ustnej dziecka zwiększa ryzyko wystąpienia próchnicy u małych dzieci. Tak więc ograniczenie ich namnażania ma większe znaczenie niż wzmacnianie odporności szkliwa. Ponadto uzupełnia działanie produktów do higieny jamy ustnej, które zawierają fluor.

Ksylitol ma również wpływ na możliwość powstawania kamienia. Zmniejsza ilość nierozpuszczalnych polisacharydów i zwiększa udział rozpuszczalnych polisacharydów. Dzięki temu płytka nie przylega tak ściśle do zębów i łatwiej jest ją usunąć przez szczotkowanie oraz przepływ śliny.

Przebieg badań

W opracowaniu Journal of dental research można odnaleźć naukowe potwierdzenie korzystnego działania Ksylitolu w profilaktyce przeciwko próchnicy..Badania przeprowadzone przez dr Ewę Soderling z University of Turk i dr Paulę Isekangas z Ylivieska Health Care Center obejmowały trzy grupy matek. Kobiety będąc w ciąży zostały przydzielone do trzech grup. W grupie badawczej matki otrzymywały ksylitol w gumie do żucia (3-5 razy dziennie) od 3 do 24 miesiąca po urodzeniu dziecka. W dwóch grupach kontrolnych w 6, 12, 18 miesiącu po rozwiązaniu podawano fluor (F) lub chlorheksydynę (ChX). Ilość próchnicy u dzieci mierzono co roku. Oceny płytki nazębnej dokonano w wieku dwóch lat. Badania wykazały, iż w grupie przyjmującej fluor ilość próchnicy jest pięć razy wyższa w porównaniu z grupą badawczą. Natomiast w grupie przyjmującej chlorheksydynę zawartość próchnicy jest trzy razy wyższa w porównaniu z grupą badawczą. Ksylitol ma zatem wpływ na zmniejszenie możliwości przenoszenia bakterii sterptococcus mutans z matki na dziecko.

Kolejne badania (dzieci w wieku 5 lat) wykazały, iż ilość próchnicy u matek regularnie przyjmujących ksylitol zmniejszyła się o 70%. Tak więc dzięki niemu możliwe jest ograniczenie kolonizacji bakterii u dzieci. Zapobiega to wystąpieniu próchnicy już we wczesnym dzieciństwie. Ostatnie badania przeprowadzono w stomatologicznych szkołach w Michigan i na uniwersytetach w Stanie Indiana. Dotyczyły one działania Ksylitolu mieszanek sorbitolu w gumie do żucia i mięt. Wykazały one , iż ksylitol ma wpływ na zredukowanie nagromadzenia się płytki nazębnej i zwiększenie przepływu śliny. Jest to spowodowane słodkim smakiem, który uniemożliwia zakwaszenie ustroju i pobudza wydzielanie śliny. Badania Belize dotyczące gumy do żucia wykazały, że nawet po zaprzestaniu używania Ksylitolu pojawienie się próchnicy jest ograniczone.

Jama ustna to siedlisko wielu różnorodnych bakterii (ok. 400 szczepów). Większość z nich jest nieszkodliwa ale w momencie pojawienia się cukru działanie podejmują bakterie próchnicze. Wydzielają substancje niszczące dziąsła. Żerują na resztkach pożywienia. Prowadzą do rozwoju infekcji, której objawów możemy nie zauważyć. Nie zlikwidowana infekcja może doprowadzić do zakażenia dziąseł. Nagromadzony osad twardnieje i prowadzi do powstawania kamienia nazębnego. Zapalenie ozębnej ma dwie formy: proste zapalenie dziąseł (gingivitis) oraz zapalenie ozębnej (penodontitis), które może doprowadzić do utraty zębów i zaniku dziąseł. Pierwsza forma jest wynikiem nasilania się infekcji i kamienia, który podrażnia dziąsła i tkankę okołozębową. Druga forma występuje kiedy zapaleniu dziąseł towarzyszy zniszczenie kości i wiązadeł. Pierwszym objawem zapalenia ozębnej, choć nie zawsze występującym, jest krwawienie dziąseł. Zapalenie ozębnej może prowadzić do – dwukrotnego zwiększenia ryzyka wylewu, potrojenia ryzyka zawału serca, zwiększenia prawdopodobieństwa urodzenia niedojrzałych dzieci z niedowagą (wcześniaków). Ma także znaczenie przy zapaleniu płuc, oskrzeli i rozedmie płuc. Bakterie będące przyczyną chorób dziąseł mogą być pośrednią przyczyną chorób serca i naczyń krwionośnych.

Informacje te potwierdzają badania przeprowadzone w roku 1998 na Uniwersytecie Stanowym w Minnesocie dowiodły, że u królików zakażonych szczepem wywołującym zapalenie ozębnej pojawiły się skrzepy prowadzące do zawału serca. Prawdopodobnie bakterie te atakują najpierw dziąsła i kości w jamie ustnej, a następnie poprzez pęknięcia w dziąsłach przedostają się do krwioobiegu. Kwaśny odczyn powodowany spożyciem cukru powoduje, że bakterie niszczą emalię zębów. Alkaliczny (zasadowy) odczyn śliny powoduje neutralizację ustroju. Ślina obmywa zęby i pozwala na usunięcie resztek jedzenia i bakterii. Tak więc ‘ksylitol jest bardzo pomocny, gdyż przywraca alkaliczny odczyn i utrudnia działanie bakteriom. Należy przy tym pamiętać o prawidłowej higienie jamy ustnej. Dłuższe stosowanie Ksylitolu przyczynia się do ograniczenia liczebności najgroźniejszych szczepów. Przedłużone stosowanie Ksylitolu zwiększa buforujące i ochronne własności śliny. Pozytywną opinię o Ksylitolu możemy znaleźć w magazynie dentystycznym – Journal of American Dental Association. Ksylitol został w nim określany jako efektywny środek zapobiegający chorobom uzębienia.

Dowiedziono, iż stosowanie u fińskich dzieci gumy zawierającej ksylitol zmniejszyło od 30 do 60 procent zapadalność na choroby uzębienia. Badania przeprowadzone w Kanadzie, Tajlandii, Polinezji i w Belize również to potwierdziły. Poza tym także naukowcy z Harvard School of Dental Medicine wyrazili pozytywną opinię o Ksylitolu, twierdząc, iż wyraźnie zmniejsza ilość przypadków stomatologicznych.

Ponadto w badaniach opublikowanych w Journal of the American Geriatics Society’ naukowcy wykazali wpływ Ksylitolu na rozwój pleśniawki tj. grzybową lub drożdżową infekcję, która może wywoływać stany zapalne jamy ustnej. Wykazano Również, iż ma on wpływ na zmniejszenie ryzyka wystąpienia zajad (bolesne rany w kącikach ust). Badania te dotyczyły ludzi powyżej 60 roku życia o wątłym ale dobrym stanie zdrowia. Przez 12 miesięcy badano trzy grupy. Dwie grupy otrzymały gumę do żucia zawierającą ksylitol (w tym w jednej z nich dodatkowo środek antybakteryjny). Badani żuli dwa kawałki gumy, przez 15 minut, dwa razy dziennie. Wynik badań wskazywał na korzystne działanie Ksylitolu.

Jest on również przydatny przy zapobieganiu ostremu zapaleniu ucha środkowego. Częste zapalenia tego rodzaju mają wpływ na przyswajanie języka u małych dzieci. Liczne zapalenia mogą więc prowadzić do zahamowania rozwoju dziecka w tym zakresie. Istnieją badania, które potwierdzają zdolność Ksylitolu do zmniejszenia ryzyka wystąpienia zapalenia ucha środkowego i powikłań po infekcji. W  badanej grupie dzieci zmniejszono ryzyko o 40%. Potwierdzono naukowo, że stosowanie ksylitolowego’ aerozolu do nosa zmniejszyło w 93% przypadków ryzyko wystąpienia zapalenia ucha środkowego. I przyczyniło się do zmniejszenia przypadków infekcji zatok, astmy i alergii.

Wieloletnie badania dotyczące cukrzycy typu drugiego wykazały, iż wysokie spożycie cukru oraz niska zawartość błonnika w diecie przyczynia się do zwiększenia ryzyka wystąpienia cukrzycy aż o 250% (przebadano 65 000 kobiet). Stopniowe przyswajanie Ksylitolu i niski udział insuliny sprawia, iż jest to doskonały zastępnik dla cukrzyków. Utrzymanie uczucia sytości pomaga osobom stosującym różnorodne diety w redukcji wagi.

Ponadto wielu lekarzy uważa, iż ksylitol ma wpływ na zwolnienie procesu starzenia się tkanek i narządów.

Insulinooporność ma duży wpływ na zaburzenia gospodarki hormonalnej, która jest jednym z czynników powodujących między innymi raka piersi. Insulino oporność ma duże znaczenie przy powstawaniu zespołu wielotorbieli’ jajnikowej (PCOS). Ksylitol jest przydatny w utrzymaniu prawidłowego poziomu insuliny. Jest korzystny, gdyż nie podwyższa poziomu cukru we krwi.

Jak powstaje próchnica?

Występowanie kilku czynników jednocześnie przyczynia się do rozwoju próchnicy. Bakterie próchnicze rozkładają węglowodany do kwasów, które natychmiast atakują szkliwo zębów. Węglowodany takie jak gotowana skrobia lub glukoza mogą szybko fermentować tworząc kwasy, które powodują rozwój próchnicy. Największym zagrożeniem jest sacharoza – łatwo fermentujący cukier, który tworzy lepkie makrocząsteczki powodujące ścisłe przyleganie płytki do zębów. Uniemożliwia to wypłukanie kwasów wraz ze śliną. Sterptococcus mutans to bakterie, które w największym stopniu przyczyniają się do rozwoju próchnicy. Ich właściwości umożliwiają jej rozwój. Sprawiają, że płytka ściśle przylega do zębów. Kwasy przez nie wydzielane rozpuszczają szkliwo. Bakterie te rozmnażają się w środowisku kwaśnym w jamie ustnej.

Podatność na próchnicę zależy od następujących czynników – dieta, typy pożywienia, odporność szkliwa na płytkę nazębną, stopień przepływu śliny. Połączenie dobranej diety, przyzwyczajeń (szczotkowanie zębów, stosowanie nici dentystycznych)oraz czynniki zewnętrzne (regularne fluorowanie) mogą przyczynić się do zahamowania rozwoju próchnicy. Również jedzenie słodyczy między posiłkami sprzyja jej rozwojowi. Dlatego dobrym rozwiązaniem są produkty zawierające ksylitol. Posiada on rekomendacje stomatologiczne.

Zasada działania ksylitolu w jamie ustnej

Żucie dwa razy w ciągu dnia gumy, która zawiera ksylitol znacznie obniża ryzyko demineralizacji szkliwa. Podczas spożywania posiłku lub słodyczy PH w jamie ustnej obniża się (poniżej 5,7). Są to warunki sprzyjające działaniu bakterii. Obecność Ksylitolu zatrzymuje ich metabolizm i wydzielanie kwasów, poprzez szybkie podniesienie współczynnika PH. Zapobiega więc erozji szkliwa i przyczynia się do jego reminalizacji. Regularne stosowanie zwiększa przepływ śliny. Dzięki temu bakterie znajdują się w ślinie, a nie blisko szkliwa zębów.

Podsumowując możemy powiedzieć, iż ksylitol zapobiega występowaniu próchnicy i jej objawów. Zmniejsza ilość kamienia i bakterii. Zostało to naukowo potwierdzone.

Osteoporoza

Ksylitol ułatwia mineralizację (przyswajanie minerałów w organiźmie) np. wapnia, i magnezu. Przyczynia się do zwiększenia gęstości kości. Dlatego też jest przydatny przy osteoporozie. Fińscy naukowcy zalecają osobom zagrożonym bądź chorym na osteoporozę spożycie dziennie około 40 gramów ksylitolu.

Ogólny stan zdrowia

Ksylitol przyczynia się również do zahamowania rozwoju bakterii z gatunku sterptococcus pneumoniae (powodujących ostre zapalenie ucha środkowego). Ponadto badacze z IOWA – USA wykazali, iż ksylitol może być środkiem zapobiegającym bakteryjnemu zakażeniu płuc i oskrzeli u osób chorych na Mukowiscydozę.

Jest stosowany w profilaktyce nowotworowej, zaburzeń odporności i grzybicach. Ksylitol przeciwdziała również szkodliwym bakteriom jelit np. helicobacter pylori, której przypisuje się między innymi owrzodzenie żołądka i dwunastnicy. Zapobiega również rozwojowi pleśni i drożdżaków wywoływanych między innymi przez bakterie candida albicans.

Dzieciom powyżej trzeciego roku życia ksylitol podaje się przy skłonnościach do przeziębień, pasożytów, alergii, astmy, przy infekcjach zatok oraz uszu i profilaktyce próchnicy. Jest stosowany przy zatwardzeniach, nieżytach nosa i gardła. U alergików zaleca się płukanie nosa roztworem Ksylitolu, w celu poprawienia stanu przewodów nosowych. Zalecany jest przy nadkwasocie i problemach z żołądkiem.

Znaczenie dla sportowców

Ksylitol jest stosowany jako źródło energii dla osób po przebytym wysiłku. Podczas gdy glukoza jest trudno przyswajalna, ksylitol pomaga w utrzymaniu ogólnej kondycji metabolicznej. Zatrzymuje spadek masy mięśniowej poprzez silny efekt kataboliczny i spalanie tłuszczów. Pomaga regulować poziomy insuliny i cukru we krwi. Nie jest całkowicie przyswajalny. Jest źródłem wolno przyswajalnej i długo wykorzystywanej energii. Jeśli zostanie połączony z szybciej działającym węglowodanem to wzmaga utrzymywanie wtórnej energii. Uruchamia szlaki powstawania glikogenu i budowy protein. Nie przyswojony ksylitol działa w jelitach jak błonnik i sprawia, że częściowa fermentacja bakteryjna powoduje wytwarzanie krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych. Są one wykorzystywane jako energia niezależnie od insuliny. Metabolizm ksylitolu aktywuje antyoksydacyjny system glutationowy, co usuwa wolne rodniki i redukuje oksydacyjne szkody dla mięśni i komórek krwi. Dzieje się tak dlatego, że krwinki bardzo szybko przyswajają ksylitol. Dla osób potrzebujących wzmocnienia procesów anabolicznych i osłabienia procesów katabolicznych może być bardzo pomocny. Wzmacnia ATP, przyczynia się do zwiększania uwalniania tłuszczów i zużywania glikogenu, przyczynia się do uzupełniania glikogenu. Zapewnia także dobre efekty anaboliczne, kataboliczne i antyoksydacyjne. Może to być przydatne przy zwalczaniu uczucia zmęczenia mięśniowego.

Wpływ zwykłego cukru (sacharoza)

Tradycyjny cukier – sacharoza pozbawia organizm witamin z grupy B, niezbędnych mikroelementów (wapń, cynk, magnez), prowadząc do ich niedoborów. Układ pokarmowy człowieka nie jest przystosowany do przetwarzania dużych ilości cukru, niezależnie od jego postaci: białej czy brązowej(cukier trzcinowy), syropu kukurydzianego, dekstrozy, glukozy, fruktozy, laktozy, maltozy, słodu jęczmiennego, syropu ryżowego czy klonowego, a nawet miodu powszechnie uznawanego za zdrowy.

Konsekwencje spożywania tradycyjnego cukru są następujące: częste infekcje górnych dróg oddechowych, osteoporoza, hipoglikemia i nadwaga prowadzące do cukrzycy i otyłości. Ponadto powoduje on podniesienie ciśnienia krwi, poziomu trój glicerydów i złego cholesterolu (LDL) ZWIĘKSZAJĄCYCH RYZYKO ZAWAŁU serca, a także miażdżycę. Powoduje również próchnicę zębów oraz zapalenie ozębnej, które prowadzą do parodontozy i utraty zębów. Wywołuje także zaburzenia koncentracji i problemy z pamięcią. Jest czynnikiem inicjującym niewydolność układu immunologicznego, co może powodować artretyzm, astmę i różne alergie. Cukier zakłóca także równowagę hormonalną, przyspiesza proces rakowienia tkanek i rozrost komórek nowotworowych. Biały cukier stanowi także bazę dla rozwoju drożdżaków rozrastających się w jelitach i przyczyniających się do schorzeń układu pokarmowego i trudnych do wyleczenia grzybic. Biały cukier przyczynia się również do powstawania łuszczycy.

Znaczenie zamienników

Dostępne na rynku zamienniki cukru buraczanego i słodycze na bazie miodu lub syropów nie rozwiązują problemu. Jedynie łagodzą i opóźniają przykre konsekwencje ich spożycia. Ich wspólną cechą jest zakwaszanie ustroju.

Opinia lekarza
(alkalizacja tkanek)

W ostatnich czasach pojawiło się wiele chorób cywilizacyjnych. Stan zdrowia wielu społeczeństw jest alarmujący. W dużej mierze jest to wynik zmiany diety. W ciągu ostatnich 50 lat odeszliśmy od diety tradycyjnej – bogatej w gotowane warzywa i owoce.
Tradycyjna dieta zapewniała korzystny alkaliczny odczyn tkanek i narządów. Obecna dieta charakteryzuje się dużą zawartością mięsa i cukru. Spożywamy produkty zawierające duże ilości rafinowanego cukru i mąki. Są to produkty takie jak: cukierki, ciastka, lody, napoje. Zawierają one bardzo duże ilości sacharozy. Taka dieta prowadzi do zakwaszenia ustroju (tzw. Dieta sklepowa). Produkty stosowane w obecnej diecie nie pochodzą bezpośrednio od producenta ale od pośrednika, który musi spełniać pewne standardy. Często stosowane są konserwanty niszczące niezbędne dla zdrowia witaminy. Stan zakwaszenia oraz wyziębienia tkanek sprzyja rozwojowi chorób zwyrodnieniowych, a następnie nowotworów, czyli tzw. Chorób cywilizacyjnych. Nazywanie tych chorób cywilizacyjnymi jest słuszne, gdyż wiąże się z tzw. dietą sklepową. Najbardziej pożądanym cukrem jest sacharoza, która ma bardzo słodki smak. Jest to obiekt uwielbiany przez dzieci, zawarty w cukierkach, gumach do żucia, czekoladach, napojach, ciastkach, czekoladkach, batonikach itp. Ilości ich spożycia są zastraszające. Uwielbienie przechodzi stopniowo w nałóg trudny do zwalczenia.

Cukier jest bezpośrednią przyczyną zakwaszenia i wyziębienia organizmu. Zaczęto poszukiwać substancji równie słodkiej, nie powodującej zakwaszenia. Odkryto, iż nieodłączną cechą wszystkich cukrów jest zakwaszanie ustroju. Poszerzono poszukiwania wykraczając poza cukry. Odkryto substancję zawartą w alkalizujących ustrój warzywach i owocach. Ksylitol znalazł szerokie zastosowanie. Zapobiega on rozwojowi komórek nowotworowych, dla których zakwaszony, wyziębiony ustrój jest najlepszym miejscem do rozwoju.

Produkty

Ksylitol występuje także między innymi w: produktach spożywczych (guma do żucia, słodycze), farmaceutykach (syropy, tabletki do żucia), produkty do higieny jamy ustnej (pasta do zębów, płyn do płukania jamy ustnej), kosmetyki oraz produkty dietetyczne. Jest dostępny w opakowaniach po 250 i 500g.

Producent

Finlandia – Firma Danisco Sweeteners Finland